Anaokulları 3- 6 yaş grubu çocukların eğitiminin verildiği kurumlardır. Anaokullarını ailenin çocuk üzerindeki rolüne katkıda bulunan; çocuğun sosyal , duygusal, fiziksel ve bilişsel gelişimi destekleyen kurumlar olarak değerlendirmek gerekir.
Çocuk doğumdan 3 yaşa kadar olan süreçte ben merkezcidir. Bu dönemde paylaşmayı istemez, birebir ilişki kurmak ister, yalnız oynamaktan rahatsızlık duymaz. 3 yaştan sonraki dönemde ise yaşıtlarıyla birlikte olabileceği oyun gruplarına ihtiyacı vardır. Çocuk oyun gruplarında arkadaşlık kurmayı ve arkadaşlığı sürdürmeyi öğrenir. Böylece ben merkezli bir yaşantıdan paylaşma, kendini kabul ettirme gibi sosyal becerilerin yer aldığı bir yaşantıya yönelir .
Anaokulları çocuğun sadece oyun oynadığı yerler olarak düşünülmemelidir. Oyun çocuk için ihtiyaçtır. Çocuk anaokulunda en iyi oyun ortamını bulur, akran gruplarıyla işbirliğini geliştirir. Çocuk kendi hakkını korurken başkalarının özgürlüğünü zedelememeyi öğrenir. Uzun yıllara dayalı araştırmalarda çocukluk yıllarında kazanılan davranışların büyük bir kısmının yetişkinlikte bireyin kişilik yapısına tavır,alışkanlık, inanç ve değer yargılarını biçimlendirdiği görülmüştür. Aslında yapılan araştırmalar insan hayatı boyunca kazanacağı niteliklerin %60’ını bu dönemde kazandığını göstermektedir.
Anaokullarında, eğitim bilgi aktarımından çok, sözel faaliyetlerin geliştirildiği ve çocuğun yeteneğinin ortaya çıkarıldığı ortamlar olmalıdır. Froebel’in deyişiyle: “Anaokulunun amacı, öğrenmeye ilgi uyandırmaktır.”
Anaokulu eğitim programları çocuğun zihinsel, sosyal, bilişsel ve duygusal gelişimini destekleyebilmelidir. Yapılan araştırmalarda , 17 yaşına kadar olan zihinsel gelişmenin %50’sinin 4 yaşına, %30’unun ise 4 yaşından 8 yaşına kadar oluştuğu, 18 yaşına kadar gösterilen okul başarılarının %33’ünün 0-6 yaşına kadar aldıkları eğitime bağlı olduğu görülmüştür.